MISANA coaching
Herken je dit?
Je denkt steeds vaker aan de patronen in je leven. Op sommige momenten lijkt het net alsof jij in de relatie met je eigen partner je eigen ouders herkent en daar ben je niet gelukkig mee.
​
Hoe komt het dat je zoveel stress ervaart, soms zelfs zonder reden of aanleiding, zo lijkt het? Om kleine dingen heftige emoties ervaren? Of merk je dat je steeds enorm alert bent op het gedrag van de ander zodat die bijna niets meer goed kan doen? Vind je dat je partner grote veranderingen zou moeten maken in de relatie?
En......als die storm van binnen weer is gaan liggen, denk je dan weleens......
ik kan de ander niet veranderen, maar ik kan wel zelf stappen zetten om hier iets in gang te zetten. Wat zou ik zelf kunnen doen, zodat ik in ieder geval zelf mijn eigen patronen doorbreek en mijn eigen triggers aanpak?
Lees dan verder!
​Soms hoor je van je partner, dat je niet meer degene bent waar hij verliefd op was geworden, alsof je veranderd bent. Voordat jullie kinderen kregen was je leuker en gezelliger, vrolijker en spontaan.
​
Dit doet je pijn, maar je herkent eigenlijk wel wat hij zegt. Je hebt zelf het gevoel dat je van weinig dingen meer blij kan worden. Je hebt het idee dat sinds je de anticonceptie of IVF hormonen hebt gebruikt, je niet meer jezelf bent.
​
​
​
Je hebt al veel aan jezelf gewerkt en hebt het idee dat je echt wel sommige zaken uit het verleden hebt verwerkt. Je denkt er niet meer aan, dus dat is een stap voorwaarts.
​
Het is een keer klaar toch? Alle gesprekken over impactvolle gebeurtenissen hebben je gebracht tot een punt waar je jezelf en de dynamiek tussen jou en je partner begrijpt.
​
Toch snap je ook, dat echt loslaten betekent dat die gebeurtenissen geen invloed meer hebben op je gedrag en gevoel in je dagelijks leven en je relatie. Dat je niet altijd "aan" staat bijvoorbeeld. Dat is nog altijd aanwezig en kost veel energie.
​
Je vindt het lastig om op gewicht te blijven en hebt allerlei tips en trucs al toegepast. Je begrijpt hoe het werkt maar hebt aan jezelf toegegeven dat er bij jou meer speelt dan alleen minder eten en meer bewegen.
​
Er zit een emotionele kant aan en die is lastig te doorbreken. Je schaamt je ervoor, want het lijkt net alsof je geen discipline hebt of wilskracht om te doen waarvan je weet dat het beter zou zijn.
​
Maar dit gaat dieper dan wilskracht en je zou eigenlijk het liefst iets aan de emotionele laag eronder willen doen, zodat je kan werken aan de echte kern van het probleem., aan de oorzaak van het emotie eten.
Je hebt een aantal relaties achter de rug die je met je kennis van nu op zijn minst toxisch zou omschrijven. Dit heeft zijn weerslag nog tot op de dag van vandaag.
​
Je hebt in al je relaties, als je terugkijkt, patronen gezien die op elkaar lijken. Toch steeds weer gekozen voor een partner met narcistische trekken, seks verslaving of overmatig gebruik van partydrugs of andere verslavingen.
​
Je ziet dat jij niet verantwoordelijk bent voor zijn gedrag, maar beseft steeds meer dat jijzelf stappen mag nemen om zelf uit dit patroon te breken.
Je hebt in de afgelopen jaren spanning en boosheid vastgezet en als je eerlijk bent zit dat soms echt nog dwars. Maar omdat je geen oude koeien uit de sloot wil halen, praat je er niet meer over.
​
Dit gaat nu al een paar jaar zo en je merkt aan jezelf dat je soms denkt dat het fijner zou zijn om niet in een relatie te zitten. Je doet eigenlijk liever iets samen met je zus of vriendin of zelfs met je leuke collega, in plaats van met je partner. ​
Als dit zo doorgaat, dan gaat het goedmaken niet meer lukken. Er moet iets veranderen en snel ook. Dat moet echt niet zo blijven, dan blijft er niet veel over van een leuke relatie!
​